کد مطلب:95534 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:187

خطبه 037-ذکر فضائل خود












[صفحه 90]

پاسخ به ندای وجدان زمانی كه همگان در وجودشان خمودگی، سستی و ترس از دشمن نشسته بود، من به ندای وجدان برپاخواستم و خویش را نمایاندم. زمانی كه آنان سر در گریبان درماندگی فروبرده بودن و فروغ تفكر را در دل تاریك خود كشته بودند، من با مشغل فروزان الهی قدم به راه نهادم و در حالی كه صدای از همه آنان كوتاهتر و مقامم والاتر بودم، زمام امور را به كف آوردم و پیش رفتم تا گوی سبقت از همگان ربودم. در آن هنگام طلوع حوادث روزگار و توفانها لرزنده و ویران كننده بود، به استواری كوه ماندم و از وزش بادهای تند نهراسیدم بدون آنكه دل كسی را بلرزانم و یا هیچ گونه خرده جویی و بهانه گیری بدست كسی داده باشم. در نظرم ضعیف صاحب حقو و قوی خوار و ذلیل بود. من از قضا و قدر الهی به تمام جان استقبال می كنم و حكم او را گردم می نهم و خدا را شاهد می گیرم من اولین كسی بودم كه فرمان رسول خدا را به جان خریدم و دعوتش را با دیده منت پذیرا شدم. آیا كسی از شما دیده یا شنیده كه من به پیامبر خدا دروغی را نسبت داده و یا رفتاری مخالف كردار آن بزرگوار داشته باشم در امر خلافت نیز اندیشه كردم و دریافتم اطاعت از فرمان رسول خدا واجب است از این رو در

بیعت با او پیش گرفتم و آنچنان كه او خواست رفتار نمود. اگر خواستید داوری كنید به حقیقت داوری كنید به حقیقت دادگری نمائید.


صفحه 90.